Jak usunąć metale ciężkie z organizmu?
Onkopakiet, metale ciężkie w organizmie i co dalej?
Jak niektórzy z Was wiedzą, często polecam wykonanie badania ONKOPAKIET, czyli 6 pierwiastków z krwi – Se, As, Zn, Cd, Pb, Cu (selen, arsen, cynk, kadm, ołów, miedź). Badanie jest szczególnie zalecane dla osób po 40 roku życia, ze względu na większe ryzyko i przydatne dla oceny tego ryzyka i profilaktyki określonych chorób nowotworowych (m.in. piersi, jajnika, prostaty).
Na wyniki czeka się dość długo, zwykle od 4 do 6 tygodni. A kiedy w końcu przychodzą, zwykle nie wiemy co z tym fantem zrobić.
Podwyższone poziomy metali ciężkich– ołowiu, kadmu i arsenu jest niebezpieczne dla zdrowia.
Niedobór ochronnych pierwiastków takich jak cynk, selen czy miedź – jest niebezpieczny dla zdrowia, ale rozwiązaniem jest odpowiednia suplementacja.
Nadmiar ochronnych pierwiastków, również jest niebezpieczny! Rodzi się więc pytanie, jak się ich pozbyć?
Na te pytania postaram się odpowiedzieć, ale najpierw skąd metale ciężkie w organizmie?
Zanieczyszczenie żywności Metalami Ciężkimi
Zanieczyszczenie żywności metalami ciężkimi jest poważnym i narastającym problemem zdrowia publicznego. Metale ciężkie takie jak ołów, rtęć, kadm i arsen mogą przenikać do łańcucha pokarmowego z wielu źródeł, w tym z działalności przemysłowej, praktyk rolniczych oraz z ogólnego zanieczyszczenia środowiska. Systematyczne spożywanie produktów zawierających nawet śladowe ilości tych metali może prowadzić do ich kumulacji w organizmie. Z czasem może to skutkować poważnymi zaburzeniami zdrowotnymi, w tym uszkodzeniami narządów, zaburzeniami neurologicznymi, hormonalnymi i nowotworami.
Źródła zanieczyszczeń
- Przemysł: Fabryki, spalarnie odpadów, elektrownie węglowe, cementownie i inne zakłady przemysłowe emitują metale ciężkie do powietrza, wody i gleby. Szczególnie problematyczne są przemysły wydobywczy i hutniczy, które generują znaczne ilości odpadów zawierających ołów, kadm czy arsen. Zanieczyszczenia te mogą być przenoszone na duże odległości w wyniku opadów atmosferycznych lub przez wodę.
- Rolnictwo: Nawozy fosforanowe i pestycydy stosowane w intensywnym rolnictwie często zawierają śladowe ilości metali ciężkich. Używanie zanieczyszczonej wody do irygacji również przyczynia się do akumulacji metali w glebie i roślinach. W niektórych regionach świata wykazano, że ryż może zawierać znaczne ilości arsenu ze względu na warunki uprawy i wodę.
- Zanieczyszczenia środowiskowe: Miejskie składowiska odpadów, nieszczelne rury wodociągowe, ścieki przemysłowe i rolnicze oraz zanieczyszczone powietrze – wszystko to wpływa na jakość gleby i wody. Gleba zanieczyszczona metalami może przez wiele lat wpływać na jakość roślin uprawnych.
- Pułapki azjatyckich platform sprzedażowych: najnowsze badania wykazały, że ponad połowa przetestowanych towarów z platform SHEIN i TEMU jest skażona metalami ciężkimi, przeczytaj cały raport Federacji Konsumentów z marca 2025 roku. Zastanów się kilka razy, zanim kupisz.
Skutki narażenia na wybrane metale ciężkie
- Ołów: Kumuluje się głównie w wątrobie, nerkach i kościach. U dzieci jest szczególnie groźny, gdyż uszkadza układ nerwowy, wpływa negatywnie na rozwój intelektualny i zdolności poznawcze. U dorosłych może prowadzić do nadciśnienia, zaburzeń pracy serca i problemów z nerkami.
- Kadm: Związany z zaburzeniami pracy nerek, uszkodzeniem kości (osteomalacja, osteoporoza) oraz zwiększonym ryzykiem nowotworów, w szczególności płuc i prostaty. Kadm gromadzi się głównie w nerkach i może być obecny w produktach zbożowych, warzywach i owocach.
- Rtęć: W postaci metylortęci jest szczególnie niebezpieczna, ponieważ łatwo przenika do mózgu oraz przez łożysko do organizmu płodu. Jej obecność w rybach, zwłaszcza drapieżnych, jest powszechnie udokumentowana. Skutki obejmują zaburzenia neurologiczne, drżenia mięśni, zaburzenia widzenia i słuchu.
- Arsen: Występuje w żywności (szczególnie ryż, ryby i owoce morza) i wodzie. Długotrwała ekspozycja na arsen nieorganiczny wiąże się ze zwiększonym ryzykiem raka skóry, płuc, pęcherza moczowego oraz z chorobami sercowo-naczyniowymi i zaburzeniami neurologicznymi.
Grupy szczególnie narażone na metale ciężkie:
- Dzieci: Ich organizmy są bardziej chłonne, układ nerwowy wciąż się rozwija, a zdolność do neutralizowania toksyn jest ograniczona. Nawet niewielkie dawki metali ciężkich mogą powodować trwałe uszkodzenia.
- Kobiety w ciąży: Metale ciężkie mogą przenikać przez łożysko i wpływać na rozwój płodu. Ekspozycja może skutkować niską masą urodzeniową, wadami rozwojowymi, a nawet poronieniami.
- Osoby starsze: Wraz z wiekiem spada wydolność układów odpowiedzialnych za detoksykację, m.in. wątroby i nerek. Metale mogą kumulować się przez lata, wywołując przewlekłe schorzenia.
Produkty wysokiego ryzyka
Warzywa:
- Szczególnie narażone są warzywa liściaste (np. sałata, szpinak), które chłoną metale z gleby i powietrza. Warzywa korzeniowe (marchew, buraki, rzodkiewka) pobierają metale bezpośrednio z gleby.
- Warzywa kapustne (kapusta, brukselka) mogą również kumulować metale ciężkie w swoich tkankach, szczególnie gdy uprawiane są w pobliżu dróg lub zakładów przemysłowych.
Owoce:
- Jabłka, gruszki, winogrona i inne owoce mogą zawierać metale ciężkie, jeśli były uprawiane na zanieczyszczonej glebie lub podlewane zanieczyszczoną wodą. Skórki owoców bywają miejscem największej koncentracji metali.
Mięso i ryby:
- Ryby drapieżne, takie jak tuńczyk, miecznik czy rekin, kumulują metylortęć w mięśniach. Zaleca się ograniczenie ich spożycia, szczególnie przez kobiety w ciąży.
- Mięso zwierząt hodowanych na paszach skażonych metalami ciężkimi (np. mączką rybną) również może zawierać toksyczne pierwiastki.
Produkty przetworzone:
- Niektóre produkty przetworzone mogą zawierać metale ciężkie na skutek kontaktu z opakowaniami (puszki, folie aluminiowe) lub niewłaściwych procesów produkcji.
Dieta wspierająca detoksykację organizmu z metali ciężkich
Dieta pełni kluczową rolę w procesie wspomagania naturalnej detoksykacji organizmu. Istnieje szereg produktów i składników odżywczych, które wspierają pracę wątroby, nerek oraz procesy antyoksydacyjne.
- Warzywa krzyżowe ze sprawdzonych źródeł (brokuły, brukselka, kalafior, kapusta): aktywują enzymy detoksykacyjne w wątrobie.
- Czosnek i cebula: zawierają siarkę, która wspiera oczyszczanie organizmu.
- Zielone warzywa liściaste (szpinak, jarmuż): dostarczają chlorofilu, który wspomaga usuwanie toksyn.
- Kurkuma: ma silne właściwości przeciwzapalne i wspiera pracę wątroby – ale! może być zanieczyszczona ołowiem!
- Zielona herbata: zawiera katechiny, które działają antyoksydacyjnie i wspomagają oczyszczanie.
- Błonnik (z pełnych ziaren, warzyw, owoców, siemienia lnianego): wspiera usuwanie toksyn przez przewód pokarmowy.
- Woda: odpowiednie nawodnienie pomaga nerkom efektywnie usuwać toksyny.
- ZEOLIT – krzemianu glinu, który ma zdolność wiązania toksyn, takich jak ołów, kadm, arsen, chrom, nikiel czy amon i ułatwia ich wydalanie; polecam produkt medyczny LAVAVITAE, którego działanie jest potwierdzone badaniami naukowym, sprawdź.
Wnioski i dalsze kroki:
Zanieczyszczenie żywności metalami ciężkimi to złożony problem, dlatego warto mieć go pod kontrolą. Wprowadź działania naprawcze, suplementację i badaj się co pół roku, aby sprawdzić efekty. Onkopakiet to koszt 126zł i warto wydać te pieniądze dla zdrowia!
Umów się na konsultację dietetyczną w celu ustalenia indywidualnego planu działania.